De nacht van 13 op 14 februari 2019 begon de hel- deel 2

Het vervolg van mijn verhaal.

Ik was geëindigd rond de verhuis en die viel op 13 februari 2019. De overstap naar een appartement.

Ik had al de ervaring in een appartement te wonen, in Straatsburg. Dat was daar heel goed. Maar bij dit appartement had ik geen goed gevoel zoals ik je al eerder vertelde. Door de omstandigheden voelde ik de druk om dit te aanvaarden. Het was dit of op straat gaan leven. Het is en blijft mijn verantwoordelijkheid. Ik had kunnen “nee” zeggen en dan had er iets anders geweest of op straat leven. De tijd van 14 dagen was te kort en ik had me daardoor laten leiden. Geen zin om dit te steken op de druk onder gelijk welke omstandigheden. Elke keuze in je leven heeft zo zijn gevolgen.

Ziek zijn en verhuizen met enkel een goede vriend D die hielp en de verhuismannen. Ja, die mannen konden kletsen. De fabel dat vrouwen dit enkel kunnen werd goed doorprikt die dag. Ik liep amper rond en delegeerde alles vanop een stoel met nog steeds die ijzeren-brace aan. Het bloed liep ondanks alle voorzorgen op een bepaald punt langs mijn been. Ik had het goed omgeslagen met een dikke windel om te trachten te voorkomen dat het zou snijden in mijn legging.

Ik herinner me nog goed dat ik letterlijk gevraagd had de dozen in één kamer te stapelen om te zorgen dat het allemaal sneller klaar was en dat ik sneller kon rusten.

Van rusten kwam er niets in huis. Ik ontdekte al direct waarom ik zo een slecht voorgevoel had. Luidruchtige onderburen. De luidruchtigheid duurde die nacht van 13 op 14 februari tot half 2 in de nacht. En het ging niet om muziek, maar om roepen, discussies, deuren van kasten, deuren in het appartement.

De dag erna wilde ik me voorstellen en direct vragen wat er gaande was. De zaak kreeg al wat verduidelijking want de buren van het eerste als de ander kant van het gebouw gingen aankloppen bij mijn onderburen. De ontkenningen, theatrale gedragingen en manipulaties die ik hoorde van hen was doorslaggevend.

Ik hoorde de vrouwen weggaan.

Die namiddag in de garage kwam de huurster van de garage naast me op me af. Ik kwam in aanraking me een van de nachtelijke lawaaimakers. Al mocht ik direct ontdekken hoe meer manipulaties, emotionele koudheden, chantage, dreigementen direct van die vrouw op je afkwamen. Er was niet mee te spreken.

Ik zag al direct signaal na signaal van een vrouwelijke narcist ondanks dat ik grenzen stelde en me beperkte in korte krachtige antwoorden zonder zoveel mogelijk info over mijn persoon te delen.

En nadien verslechterde de situatie drastisch!

Elke poging die ik of de buren deden werd het nachtlawaai erger.

Inschakelen van politie, wijkagent, buurtoezicht, bemiddeling, huisbaas… door mezelf. Niets haalde wat uit. De enige waar ik mee kon samenwerken wat “slachtofferhulp” en van hen kreeg ik tot op heden meermaals te horen hoe al die andere directe partijen als degenen die ik inschakelde verkeerd met de situatie omgingen.

Zelfs als een van de buren de politie inschakelde leidde het tot 1 of 2 nachten stil en het begon terug in opbouwende versie. Tot ze ontdekten dat ik wist dat ze de politie belden. Dan stopten ze er mee. De vraag blijft waarom ik het niet mocht weten? Wel dat hoort bij het gedrag van de omgeving van narcisten.

De huisbaas ging tijdens en na de interactie over deze situatie over tot chantage en dreigementen. Maar ik heb hem ook gezegd: “ik ga geen contact nog gesprek met u aan zonder slachtofferhulp er bij. En uw dreigementen daar ben je bij mij mee aan een fout adres.” (de bewijzen van heel deze uitwisselen heb ik vandaag de dag nog)

De wijkagent had zo van die uitspraken die een normaal redenerend mens in twijfel gaat trekken of je wel met een agent te maken hebt die betrouwbaar is. Ik geef enkel voorbeelden:

· Die 2 vrouwen hebben al van zo lang ik agent ben (meer dan 10 jaar) altijd last met de boven en onder buren. Het zijn slachtoffers.

· Het is jouw schuld wat jij heb al problemen gehad met je vorige huisbaas

· Je moet die mensen vertellen over je privé

· …

Tot op twee momenten dat ik mijn grenzen stelde en ze aansprak, ging ze zelf over om me te bedreigen met mijn leven om mij van kant te maken. Ze was ronduit overtuigd de rest te kunnen bespelen en me zo buiten te krijgen.

Ik verhuisde naar een andere plek in het appartement, gebruikte de zwaarste oordoppen die er waren om de nachtelijke lawaaihinder te dempen. Het hielp niet!

De manier waarop de andere buren omgingen met de 2 vrouwelijk daders sprak boekdelen over gedrag van flying monkeys en enablers.

De buurman van het eerste had na 20 jaar in stijgende lijn de pesterijen te hebben ondergaan als toezien op anderen er genoeg van en vertrok. Met zijn woorden “het zijn 2 zotten “, al durfde hij het niet zeggen tegen iemand anders omdat hij zag dat de andere op zijn manier gezegd “meededen”.

Er kwam dus een nieuw slachtoffer , enabler of flying monkey aan! (als je wil weten wat dit is , check dit eens uit want ik leer het je hier)

Mijn vervolg komt in deel 3

In hoger bewustzijn, vrijheid, ontwaking en natuurlijke gezondheid

Wendy

PS als je iets uit deze tekst wil gebruiken, dat mag enkel op voorwaarde dat je het stuk tekst overneemt, tussen “” zet met de verwijzing er naast naar deze website: www.mertenswendy.com