Een gevoel van verloren zijn is net als een gevoel van verwarring of niet weten waar heen noch te beginnen.
Dit is nu een mooi voorbeeld van hoe een innerlijk conflict er uit ziet. Om je een duidelijk beeld te schetsen wat zo’n innerlijk conflict inhoud als waar het in je leven mee samen hangt tot het effect op je lichaam werk ik het eens helemaal uit op een manier.
Dit innerlijk conflict heeft te maken met verschillende aspecten in jou waar je geen zicht op hebt als compleet verkeerd mee omgaat in dit aardse bestaan.
Ziel?
Ten eerste is dit gelinkt aan het feit dat je niet in ontwaking bent waardoor je u ware zelf niet kent, noch senseert. Je hebt er geen verbinding mee zodat je ook niet weet waar de echte antwoorden voor jezelf te openen. Je authentieke “ik” kan zich niet tonen. Zelfs mocht jij zoiets hebben van het is veiliger in deze wereld om mezelf niet te toen, doe je uzelf schade hier mee.
Relaties?
Ten tweede heeft dit te maken met toxische relaties waar je u onbewust van bent. Dus je hoort alles te transformeren over je eigen aantrekkingkoorden over de relaties zodat je een eind kan maken aan toxisch in een relatie staan als en/of deze in je leven te laten.
Ego, dat is het derde punt, is iets wat je niet kent. Heb jij het idee dat je een ego nodig heb?
Zelfliefde?
Zelfliefde is nog een andere stuk in je dat bij dit innerlijk conflict niet wakker is. Er wordt of werd je te vaak vertelt dat je dit realiseert door positief denken, positief voelen, het licht altijd volgen…. Maar je kan net geen zelfliefde kweken via het ego. Zelfliefde heeft niet het ego als bron.
Ik bedoel met zelfliefde niet wat psychologen benoemen als gezond narcisme. Ik sta niet achter de term gezond narcisme, wel als gezonde grenzen en die komen van diep waar je dezelfde bron mee hebt aangespoord als de bron waar zelfliefde uit komt. Het spijt me zo dat mensen die het verschil niet hier in kenden je op het verkeerde weg gezet hebben.
Ben je één van je ouders kwijt, ook al leven ze nog en is er geen contact, dat kan dit zeer sterk naar boven komen, omdat je nooit je emotioneel losgemaakt hebt van je ouders.
Soms kan je dit innerlijk conflict ook beschrijven als “je verlamt” voelen.
Dit zijn echt vaststaande feiten die altijd gelden bij dit innerlijk conflict. Dat weten we van patiënten die, zelfs met andere ziektesymptomen, hiermee zaten. Het moment dat ze het allemaal geleerd hadden als geïntegreerd hadden in hun leven, hadden ze verlichting tot verdwijning van de symptomen.
Voorbeelden?
Dit innerlijk conflict in de vorm als aanvullende vormen dat ik het aangaf in dit artikel is gelinkt aan problemen/ symptomen /ziekten aan/met of een van volgende organen of psychische toestanden/persoonlijkheidskenmerken: de rug, verminderde beweegbaarheid in ledematen, hoog gevoeligheid (HSP)(empaten), de aders, de baarmoeder, de bijnieren, de botten, boulimie, de longen, de hypofyse, de darmen, de gezichtszenuwen, Gilles de la Tourette, het haar, de huid, leerproblemen, de nek, de neus, de okselklieren, het sleutelbeen, tandslijtage, 2e helft van je tweeling is bij de geboorte gestorven, de blaas en het verzamelen van iets (verzamelen is een vorm van verslaving).
Mocht jij dit nu zeggen: “Wendy ik zit met zo’n gevoel, maar ik heb nog geen symptomen noch last iets van de organen die je vernoemd hebt.” Dan is mijn antwoord: Start nu met je healing. Wacht niet tot je symptomen hebt om dat het hele werk te gaan doen. Begin nu met je heling, dan kies je voor een pad van zelfliefde, anders blijf je kiezen voor een pad van zelfdestructie.
In volle genezing
Wendy Mertens
PS niets uit dit artikel mag gekopieerd worden
